Het is de uitdaging de komende jaren drie nieuwe pijlers onder werkgeven te plaatsen: binnen arbeidsverhoudingen en in wet- en regelgeving, maar nadrukkelijk ook binnen bedrijven zelf. In dit essay, geschreven door beleidsmedewerkers Anne Megens en Hendrik Noten, leest u waarom en hoe.
De maatschappelijke rol van bedrijven is cruciaal. Dat is misschien wel de belangrijkste les die AWVN in 100 jaar werkgeven heeft geleerd. Het stimuleren en verbinden van mensen aan bedrijven en organisaties brengt namelijk niet alleen economische waarde. Het zorgt ook voor creativiteit, talentonwikkeling, maatschappelijke rust en sociale cohesie.
Waarom staan deze bredere waarden van werkgeven juist in deze tijd onder druk? Dat heeft te maken met ingrijpende ontwikkelingen die gelijktijdig plaatsvinden in de drie domeinen waarin werkgevers een rol spelen: markt, maatschappij en overheid. U leest meer over de impact van die ontwikkelingen in het essay.
Werkgeverschap
De vraag is hoe we ook in de toekomst technologische ontwikkeling, sociale samenhang en brede welvaart met elkaar blijven verbinden. Willen we de kansen van de komende periode van technologische ontwikkeling benutten, dan is de noodzaak van een nieuw soort werkgeven groot. Wanneer het ons lukt nieuwe pijlers onder werkgeven te plaatsen, dan biedt dat niet alleen het fundament voor een innovatieve economie, maar ook voor een florerende samenleving. De één kan niet zonder de ander.
Waarde
AWVN heeft geleerd dat de relatie tussen werkgever en werknemer robuust is. Maar aan die relatie moet wel geschaafd blijven worden. De tijd is daarvoor opnieuw aangebroken. De komende jaren zullen we nieuwe pijlers onder werkgeven moeten plaatsen: binnen arbeidsverhoudingen en in wet- en regelgeving, maar nadrukkelijk ook binnen bedrijven zelf. Hoe die pijlers er precies uit zien, dat leest u in dit essay.
Hebben we in de komende eeuw nog werkgevers nodig?
