Mag een werknemer gebruik maken van calamiteitenverlof of kortdurend zorgverlof als hij of zij niet in aanmerking komt voor noodopvang i.v.m. de huidige coronamaatregelen?
Om de verspreiding van de omikronvariant van het coronavirus te verminderen, heeft de overheid de beperkende maatregelen aangescherpt. Eén daarvan is dat de scholen dicht moeten. Voor kwetsbare kinderen en voor kinderen van ouders met cruciale beroepen blijft noodopvang open, maar voor andere ouders gaan er alarmbellen rinkelen: waar kunnen hun kinderen heen en wat moet je doen als je als ouder geen opvang kunt regelen? Werknemers stellen daarom vaak de vraag of het mogelijk is om een beroep te doen op calamiteitenverlof of kortdurend zorgverlof. Dit is echter niet mogelijk.
Bij calamiteitenverlof moet het gaan om een zeer bijzondere, persoonlijke of onverwachte situatie. Een voorbeeld is als een ouder onverwacht wordt gebeld om het kind van school te halen. Het sluiten van de basisscholen is een week van tevoren gemeld, waardoor er geen sprake meer kan zijn van een calamiteit. Dit zou anders zijn geweest als de sluiting van de scholen één dag van tevoren gemeld zou zijn.
Een werknemer kan ook geen aanspraak maken op kortdurend zorgverlof, want hiervoor is noodzakelijke verzorging met ziekte vereist en dat is hier niet aan de orde. Dit is bijvoorbeeld het geval als de werknemer een thuiswonend ziek kind, partner of ouder moet verzorgen en de werknemer op dit moment de enige is die de zieke kan verzorgen.
Verder zijn er geen wettelijke kaders die hierin voorzien. Het is dus belangrijk dat werkgever en werknemer hier onderling afspraken over maken. Er kan bijvoorbeeld voor worden gekozen om vakantieverlof op te nemen of voor een tijd-voor-tijdregeling. De overheid hoopt op flexibiliteit in het vinden van een oplossing.
