Nieuwsbrief over cao-onderhandelingen
28ste jaargang | Editie 4 juli 2024
De balans opmaken
Op 2 juli was het zover. FNV en AWVN maakten de balans op van het cao-jaar 2024 tijdens de – inmiddels traditionele – bijeenkomst ‘Tussenevaluatie van het cao-jaar’, georganiseerd door de Nederlandse Vereniging voor Arbeidsverhoudingen.
In de tussenevaluatie van AWVN, Onstuimig vaarwater, is te lezen dat de cao-loonstijging nog steeds ongekend hoog is. Ondanks dat er sprake is van een daling ten opzichte van 2023, pakt de cao-loonstijging nog steeds fors hoger uit dan het 2%-gemiddelde waar jarenlang sprake van was. In de tussenevaluatie benadrukken we dat in het cao-overleg uitgegaan moet worden van de specifieke situatie van bedrijven en sectoren. Daarbij dient er ook ruimte over te blijven om te kunnen investeren. En dan met name in productiviteitsverhoging: slimmer en efficiënter werken. Niet alleen wordt de betaalbaarheid van de lonen op termijn een probleem als de productiviteit niet toeneemt, tevens hebben we te maken met een enorm krappe arbeidsmarkt. De noodzaak om de productiviteit te verhogen is daarom groot willen we hetzelfde werk met minder mensen blijven doen. Tegelijkertijd zien we niet tot nauwelijks afspraken in cao-akkoorden die daaraan bijdragen.
Wat wel terug te zien is in de nieuwe cao-akkoorden, is een toename van het aantal kwalitatieve afspraken. Vooral afspraken gericht op de werk-privébalans komen veel terug. Denk aan afspraken over zelfroosteren of het combineren van werk en mantelzorg. Dit laat zien dat werkgevers oog hebben voor de duurzame inzetbaarheid van medewerkers, belangrijk ook vanwege de (nog altijd) hoge verzuimcijfers. Desondanks is het aantal cao-akkoorden met (nieuwe) kwalitatieve afspraken nog niet op het niveau van eerdere jaren: veel van de beschikbare ruimte is inmiddels naar collectieve loonstijgingen gegaan.
De loonafspraken zijn, net als vorig cao-seizoen, opmerkelijk vaak gedifferentieerd: maar liefst één op de drie cao-akkoorden kent een gedifferentieerde loonafspraak (waarbij de onderste salarisschalen een relatief hogere loonstijging krijgen dan de hogere loonschalen). We moeten ervoor waken dat het loongebouw niet teveel in elkaar gedrukt wordt, want zo kunnen de loonverhoudingen uit balans raken en zijn er minder prikkels om door te groeien.
Jena de Wit | j.wit@awvn.nl | @LinkedIn
Nog geen abonnement op de tweewekelijkse nieuwsbrief CAO-info? • Leden regelen het online
