In de eindevaluatie reflecteert AWVN op het cao-seizoen 2019.
Higher
Gerard Groten, directeur arbeidsvoorwaardenbeleid en remuneratie AWVN, blikt terug op de cao-ontwikkelingen in 2019
‘Baby, get higher!’ zong Roel van Velzen aan het slot van zijn optreden tijdens het eeuwfeest van AWVN. Bijna 1.000 werkgevers, werknemers, beleidsmakers en HR-professionals kwamen op 20 juni bijeen in de Philharmonie in Haarlem om 100 jaar werkgeven te vieren. Met een mooi programma van sprekers en artiesten keken we terug op 100 jaar werkgeven en
we lieten ons licht schijnen op de toekomst. Maar het was ook echt een feest: zelden zagen we onze leden en relaties zo uit hun dak gaan, meebrullend met Van Velzen en zijn band.
Vlak voor het eeuwfeest werd het pensioenakkoord gesloten. Een akkoord dat een jarenlange voorgeschiedenis kent, honderden belanghebbenden op de been bracht en een taai proces in gang zette waar menig onderhandelaar zich op stuk heeft gebeten. Toen het akkoord er eenmaal was, was de ontlading groot.
Het pensioenakkoord wil ons stelsel voor de oude dag gereed maken voor de toekomst. Prettige bijvangst is dat het de polder ook weer een beetje glans geeft. Dat was hard nodig. Ons overlegmodel was dof uitgeslagen. Grote akkoorden bleven lange tijd uit, terwijl er toch zoveel te doen is: op de arbeidsmarkt, in de sociale zekerheid en ook in pensioenland. Dat er juist op een zwaar beladen onderwerp als pensioen breed gesteunde afspraken zijn gemaakt, mag je gerust een doorbraak noemen.
Higher, dat woord blijft ook hangen als we naar de cao-ontwikkelingen van het afgelopen jaar kijken. Want de contractloonafspraken lagen de afgelopen periode elke maand een stukje hoger, helemaal in lijn met de economische voorspoed van de afgelopen tijd. In juli konden we melden dat in de meeste cao’s contractloonafspraken van 3 procent of hoger werden afgesloten.
Verkeerden we dan alleen maar in een roes in 2019? Nee, want diezelfde loonafspraken kwamen er niet zonder slag of stoot. Misschien wel meer dan voorgaande perioden, was het knokken om tot cao-akkoorden te komen. De focus op ‘de 5%’, vaak los van bedrijf- of sectoromstandigheden, maakten een goed gesprek lastig. Dat andere onderwerpen als duurzame inzetbaarheid en vernieuwing van de cao wat op de achtergrond bleven, is niet verwonderlijk, wel jammer. Gelukkig zien we ook uitzonderingen op deze regel en die komen in deze evaluatie uitgebreid aan bod.
Ontnuchterend is ook dat we de eerste donkere wolken in de economische ramingen zien verschijnen. Het CPB schroefde dit jaar de voorspelde groeicijfers naar beneden, verwacht dat de werkloosheid weer iets zal oplopen en slaat alarm over de stagnerende productiviteitsgroei.
Dat er over niet al te lange tijd een einde aan onze high zal komen staat vast. ‘When summer ends’, dat is die andere grote hit van Van Velzen. Ook mooi, maar toch een stuk minder aanstekelijk om op mee te brullen.
