Werkgevers willen én moeten hun zorgplicht in acht nemen als het gaat om een veilige werkplek voor hun werknemers, zeker tijdens de coronacrisis. Het opnemen van de temperatuur bij werknemers die op locatie komen werken, kan daarbij helpen. Dit is een gevoelige maatregel, in verband met privacy en persoonlijke integriteit van de werknemer. Wat mag wel en wat niet?
Ik stapte enigszins gespannen de bedrijfsruimte binnen. De enige aanwezige persoon hief haar rechterarm en richtte op mij, op mijn voorhoofd. Ze keek serieus. In haar hand een voorwerp. Wat was het? Een pistool?
Zo zou een spannend verhaal kunnen beginnen. Het was echter slechts het begin van mijn recente bezoek aan de heropende tandartspraktijk. Dit was één van de coronamaatregelen in de praktijk. Uit de voorafgaand aan mijn bezoek ontvangen instructies bleek dat mijn temperatuur bij binnenkomst zou worden gemeten. Daarbij werd een speciale thermometer op mijn voorhoofd gericht. Ik werd ok bevonden en kon plaatsnemen. Ik snap de maatregel en heb er geen bezwaar tegen. Het is fijn te weten dat er maximale inspanning is om de verspreiding van het coronavirus te voorkomen. Daar werk ik van harte aan mee.
In dit weblog informeren de advocaten en juristen van AWVN u geregeld over actuele arbeidsrechtelijke ontwikkelingen.
Hier vindt u alle arbeidsrechtelijke blogs
Nu was ik klant, patiënt. Maar hoe zit het met werknemers? Werkgevers willen én moeten hun zorgplicht in acht nemen als het gaat om een veilige werkplek voor hun werknemers. Een maatregel als deze past daarbij. De tandarts wil immers niet dat een patiënt met verhoging of koorts een coronabesmetting veroorzaakt bij het personeel.
Uiteraard moeten werknemers vooraf goede instructies krijgen. Dit gebeurt veelal in lijn met de huidige RIVM-instructies. De vraag of werkgevers ook de temperatuur van werknemers mogen opmeten, is een actuele. De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) heeft op dit punt recent een nieuw licht geworpen op de situatie. U leest er meer over in dit blog.
Meten is weten!?
Als een werkgever de temperatuur niet alleen opmeet, maar ook iets doet met die gegevens, ofwel hij deze verwerkt, vallen deze handelingen onder de werking van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), geeft de AP aan. Er worden dan gegevens verwerkt die als persoonsgegevens zouden kunnen gelden. Aangezien het hier ook nog eens gaat om gegevens van medische aard, dus die iets kunnen zeggen over de gezondheid van een werknemer, betreft het bijzondere persoonsgegevens. Extra waakzaamheid is dan geboden. Het verwerken van bijzondere persoonsgegevens mag immers niet zomaar.
De AP is strikt in haar uitleg en gaf hierover eind april een nieuwsbericht uit. Een werkgever mag geen temperatuurgegevens verwerken, ook niet met toestemming van de werknemer. Bij toestemming is in het privacyrecht immers van belang dat die in volledige vrijheid wordt gegeven en daarvan is in de arbeidsrelatie, door de gezagsverhouding, geen sprake. Er is immers geen sprake van gelijkwaardige partijen. De AVG is van toepassing op de verwerking van persoonsgegevens. Het opnemen van de temperatuur kan een inbreuk op de privacy en persoonlijke integriteit van werknemers betekenen, zelfs in gevallen waarin dit niet het geval is. Deze insteek, die vanuit het privacyrecht te begrijpen is, leidde bij veel werkgevers tot onzekerheid en vragen. Wat mag ik nou wel en niet?
Autoriteit Persoonsgegevens geeft duidelijkheid
Inmiddels heeft de AP meer duidelijkheid gegeven. De AVG geldt niet wanneer er uitsluitend sprake is van het opmeten van de temperatuur en er verder niets met die gegevens gebeurt. Werkgevers mogen nu de temperatuur van hun werknemers meten en aflezen als zij op het werk verschijnen. Uiteraard op een manier die respectvol is en geen inbreuk maakt op de persoonlijke integriteit van de werknemer. Dus niet door de temperatuur in het lichaam te meten, maar op een andere, minder ingrijpende manier.
Werkgevers mogen de meetgegevens niet verwerken. Ze mogen dus geen gegevens opslaan en bewaren of de informatie gebruiken. Het maakt hierbij niet uit of dit op papier gebeurt of in een geautomatiseerd systeem. Wat ook niet mag, is de meting koppelen aan een automatisch systeem waarbij bijvoorbeeld het openen van een toegangspoortje wordt gekoppeld aan bepaalde meetwaarden. De situatie rondom Covid-19 maakt dit niet anders. Het is dus: meten en klaar.
Wat is effectief?
Een werkgever mag zelf geen geneeskundig onderzoek doen. Dat is voorbehouden aan medici, en in relatie tot het werk is dat de bedrijfsarts. Een werkgever die bij een toegangscontrole constateert dat een werknemer een verhoogde lichaamstemperatuur heeft, moet de werknemer naar huis sturen en hem wijzen op de RIVM-richtlijnen die nog altijd aangeven dat je thuis moet blijven als je zelf klachten hebt. Werkgevers moeten zich wel realiseren dat verhoging nog niet hoeft te betekenen dat een werknemer besmet is met het coronavirus en dat een werknemer zonder verhoging niet per se gezond is. Er kunnen allerlei (fysieke) redenen zijn voor een afwijkend beeld qua temperatuur. Er kunnen dus vraagtekens worden gezet bij de effectiviteit van een maatregel als temperatuur meten. Het kan een hulpmiddel zijn. Beter lijkt het werknemers goed voor te lichten en een dringend beroep te doen op hun eigen verantwoordelijkheid.
Meer informatie over temperatuur meten in tijden van corona vindt u ook op de website van de AP.
