Een zorginstelling krijgt signalen dat medewerkers moeite hebben om werk en privé te combineren. Zij plannen hun diensten bijvoorbeeld dicht op elkaar, om daarna langer achtereen vrij te zijn. De collega’s ruilen hun diensten veelvuldig, omdat er ‘iets tussen komt’. Elkaar uit de brand helpen hoort er dan bij. Dat is handig als je werk en privé wilt combineren, maar fysiek erg belastend omdat voldoende hersteltijd tussen de diensten ontbreekt. Hoog tijd om te kijken naar flexibili-tijd.
In samenspraak met de OR zijn de spelregels voor zelfroosteren aangepast. Daarbij werd ruilen ingeperkt, evenals het aantal diensten per reeks. Ook is de verplichte tijd tussen twee diensten verruimd, zodat voldoende hersteltijd gedurende de week gegarandeerd is. Daarnaast is het wettelijke zorgverlof uitgebreid en zijn er DI-coaches/-ambassadeurs geïntroduceerd. Zij ondersteunen collega’s bij vragen en kunnen richting geven als zorgtaken te zwaar worden.
Beschrijving interventie
In de geschetste situatie ervoeren de medewerkers onvoldoende mentale en fysieke ruimte om aan te geven dat zij stress voelden. Te veel eigen regie van de medewerker leidde in dit geval tot ongezonde werkpatronen. Pas toen werkgever richting (spelregels zelfroosteren) en ruggensteun (uitbreiding zorgverlof, ambassadeurs) bood, gingen medewerkers daarover ook in gesprek met hun leidinggevende en bleken maatwerkoplossingen mogelijk.
Wanneer past u deze interventie toe?
Bij signalen van stress, een laag werkvermogen of uitstroom. Een signaal kan ook zijn dat de medewerker geen tijd vindt voor opleidingen/ ontwikkeling.
Wat levert deze interventie op?
Pas flexibili-tijd toe. Door een disbalans tussen werk en privé is de kans op verminderd werkvermogen (Erasmus MC, Werkvermogenscan) zes keer hoger dan normaal. Een laag werkvermogen is een belangrijke voorspeller van verzuim.
Betrokken adviseurs duurzame inzetbaarheid
