DSM neemt nog geen jaar geleden CSK Food Enrichment over. Voor de 150 medewerkers van CSK moeten de arbeidsvoorwaarden worden overgeheveld naar de DSM-cao. Een taaie klus, want de verschillen kúnnen bijna niet groter zijn. AWVN-beloningsspecialist Linda Vedder stopt alle arbeidsvoorwaarden in een rekenmodel om voor elke individuele medewerker tot een goede regeling te komen. Total rewards manager Guy Mestrini van DSM vertelt waarom hij dit complexe harmonisatietraject niet zonder AWVN had kunnen afronden.
Waarom heeft DSM ervoor gekozen om AWVN in te schakelen?
Om de medewerkers van CSK eenzelfde arbeidsvoorwaardenpakket te geven als de DSM-collega’s, moesten we alle arbeidsvoorwaarden met elkaar vergelijken. De verschillen tussen CSK en DSM konden bijna niet groter zijn. Zo is bij DSM een loonsverhoging afhankelijk van hoe je presteert, terwijl je bij één van de cao’s binnen CSK elk jaar een treetje omhoog gaat. DSM heeft een vaste ploegentoeslag, terwijl die bij CSK variabel was. Waar de medewerkers van CSK erop achteruit zouden gaan, wilden wij ze compenseren. Maar je wilt niet dat de kosten de pan uit rijzen, zeker niet in deze coronatijd. Dat is een uitdaging.
Bij AWVN zit heel veel ervaring als het gaat om de integratie van arbeidsvoorwaardenpakketten. Linda is supergoed in het bouwen van ingewikkelde modellen, waarbij ze de strategische belangen niet uit het oog verliest. DSM bestaat in Nederland maar uit een klein team; we hebben niet de tijd om heel diep in Excelbestanden te duiken en rekenmodellen te maken.
De expertise die AWVN in huis heeft, in combinatie met de flexibiliteit van de adviseurs. In zo’n harmonisatietraject is het moeilijk in te schatten wanneer wat precies moet gebeuren. Als ik dan een vraag had, reageerde Linda altijd heel snel. En ik kon haar ook altijd bellen. Daardoor ging het samenwerken heel soepel.
Daarnaast weet Linda waar ze over praat; ze heeft veel kennis van arbeidsvoorwaarden. Die kennis weet ze te vertalen in rekenregels, zodat wij de effecten van onze plannen financieel in kaart kunnen brengen. Maar ze is ook praktisch ingesteld: ze heeft niet alleen alle berekeningen gemaakt, maar ook geholpen met het automatisch versturen van de overzichten naar de individuele medewerkers.
Wat had beter gekund?
Met 150 medewerkers weet je dat niet iedereen meteen tevreden is. De een gaat erop achteruit qua reiskosten, de ander krijgt iets minder ploegentoeslag. Om tot één arbeidsvoorwaardenpakket voor al die mensen te komen, dat is een ingewikkelde puzzel. Het is belangrijk om daarover goed te communiceren, dat hebben we niet altijd goed gedaan. Dat is ook niet makkelijk in deze coronacrisis: achter een beeldscherm zit je aan de operators in Leeuwarden uit te leggen wat de veranderingen inhouden, dat werkt voor die mannen in de fabriek niet.
De berekeningen zijn soms zo complex, dat is lang niet voor iedereen te begrijpen en dan kunnen mensen het gevoel krijgen dat ze worden benadeeld. Laatst ben ik daarom zelf in de auto van Landgraaf naar Leeuwarden gereden. Daar heb ik verschillende sessies met medewerkers gehouden: allemaal een printje voor de neus om de voorbeeldberekeningen te bespreken. Daarna was het vertrouwen weer helemaal terug.
Die aansluiting van de berekening op de uiteindelijke, individuele salarisstrook hadden we misschien wat beter kunnen vormgeven. Wij zijn experts in ons vakgebied. Zeker in het begin van het proces zijn we vooral bezig met alles goed voor iedereen regelen, zonder dat dit de kosten teveel opdrijft. Maar met het einde in zicht is iets meer helikoptervisie best handig.
Nou, niet aan teveel werkgevers, want dan kunnen wij Linda niet meer zo flexibel inschakelen. Zonder gekheid, Linda is een supergoede sparringpartner, ze is toegewijd aan één project en maakt daar ook tijd voor vrij. Wat ik ook heel fijn vind, is dat Linda snel met collega’s kan schakelen. We hadden bijvoorbeeld een complexe vraag over adv en uurwaarde. Toen kon Linda meteen haar collega Jan de Graaf inschakelen voor het goede antwoord. Dus je krijgt niet alleen Linda, zij brengt ook de andere expertises die AWVN in huis heeft met zich mee.
AWVN-expert Linda Vedder over harmonisatietrajecten
Het harmoniseren van arbeidsvoorwaarden is vaak een lastig verandertraject. Voor medewerkers is het complexe materie waar zij niet dagelijks mee bezig zijn. Zij willen voor hun persoonlijke situatie natuurlijk weten wat de overgang voor hun salaris betekent. En de werkgever wil weten wat de kosten zijn van bepaalde beleidsvoornemens.
Om van A naar B te komen, helpt het als de effecten van beleidsvoornemens transparant kunnen worden weergegeven. Een rekenmodel biedt dan uitkomst. De werknemer krijgt op individueel niveau en per arbeidsvoorwaarde inzicht in de oude en de nieuwe situatie en ziet hoe een eventuele compensatietoeslag is berekend. De werkgever krijgt inzicht in de totale kosten van de overgang. Ook kunnen per groepen medewerkers effecten worden berekend.
Een rekenmodel is een vereenvoudiging van de werkelijkheid; soms moet je veronderstellingen maken. Die kun je afstemmen met sociale partners. Vervolgens doen de rekenregels hun werk, daar is weinig discussie over. Op basis van de berekende effecten kunnen voornemens eventueel nog worden aangepast. Als medewerkers zien wat de effecten zijn, krijgen zij meer grip op de materie. Dat creëert draagvlak en maakt het voor hen veel makkelijker om ja te zeggen tegen nieuwe arbeidsvoorwaarden.
