In de videoportret-serie Achter het Raam van Sterk door Werk vertellen vijf werknemers met een psychische kwetsbaarheid, waaronder Lisa, openhartig over hun leven en werk. In dit interview belichten we het perspectief van de werkgever.
Mensen met een psychische kwetsbaarheid hebben geleerd om op tijd aan de bel te trekken als het even niet gaat, terwijl andere medewerkers soms heel lang ‘gewoon’ door proberen te gaan. Sylvia van Drenth, directeur van reïntegratiebedrijf Twomorrow, ziet dat als een voordeel. Tegelijkertijd merkt ze dat mensen met een psychische kwetsbaarheid ‘gewend zijn aan meer spreektijd’. Ze streeft heel bewust naar gelijke behandeling. ‘Anders houden mensen hun stigma.’
Twomorrow begeleidt in samenwerking met GGZ-instellingen mensen met een psychische kwetsbaarheid naar een betaalde baan, volgens de IPS-methode (‘Individuele Plaatsing en Steun’). Onder de eigen medewerkers zijn ook mensen met een psychische kwetsbaarheid, vertelt directeur Sylvia van Drenth. ‘De mensen die wij begeleiden, reageren soms op onze vacatures en komen zo bij ons werken.’
Dat deed ook Lisa, die nu IPS-trajectbegeleider is bij Twomorrow. Ze heeft een moeilijke jeugd achter de rug, met onder meer verslavingsproblematiek en suïcidaliteit. ‘Lisa was in de sollicitatieronde de meest geschikte kandidaat’, blikt Van Drenth terug. ‘We kijken in principe niet naar de achtergrond van sollicitanten, tenzij ze er zelf voor kiezen die in te zetten als ervaringsdeskundige. Er werken veel jonge mensen bij ons, die relaties aangaan, kinderen krijgen, een huis kopen – een levensfase waarin van alles gebeurt. Mensen kunnen ook heel goed psychisch kwetsbaar wórden nadat ze ergens zijn gaan werken.’
‘Wij kiezen voor de beste kandidaat omdat we nu eenmaal een bedrijf hebben te runnen. Als die kandidaat iemand is met een psychische kwetsbaarheid, vind ik dat in zekere zin leuk, juíst omdat er een idee boven de markt hangt dat je aan die mensen meer zorg en aandacht kwijt bent.’ Van Drenth heeft een economische achtergrond en koos het zekere voor het onzekere: via een praktijkgericht onderzoek (‘actieonderzoek’) liet ze nagaan wat er nodig is om iemand met een psychische kwetsbaarheid in dienst te houden, naar tevredenheid van beide kanten. ‘Ik was er niet zeker van of ik het zou kunnen als het meer tijd zou kosten.’ Het bleek geen enkel verschil te maken.
Maakt het dan in de praktijk écht niets uit? Toch wel, analyseert Van Drenth. ‘Bij alle medewerkers kan het weleens een tijdje minder gaan, zeker in coronatijd. Je ziet dan dat mensen met een behandelachtergrond gewend zijn om op tijd aan de bel te trekken, terwijl anderen nog heel lang doorgaan. Dat is dus een voordeel voor mensen met een psychische kwetsbaarheid. Mijn compagnon en ik proberen natuurlijk oog te hebben voor hoe het met iedereen gaat en als we twijfelen, vragen we ernaar, maar je mist ook weleens wat.’
Tegelijk merkt ze dat mensen met een psychische kwetsbaarheid gewend zijn aan ‘meer spreektijd’. ‘Mensen moeten er zelf duidelijk aan wennen dat ze een gewone medewerker zijn en dus over ándere dingen praten dan hun problemen. De omgeving maakt dat ook niet altijd makkelijk, want bij iemand als Lisa is iedereen nieuwsgierig naar haar verhaal. Mensen met een behandelachtergrond vertellen in een werkoverleg bijvoorbeeld ook eerder dat ze naar de huisarts zijn geweest, terwijl dat lang niet altijd relevant is. Ik vind het weleens lastig om daarmee om te gaan, maar probeer één lijn te houden in de communicatie met medewerkers. Anders blijft dat stigma bestaan en blijft iemand cliënt in plaats van collega.’
Lisa is ‘een ontzettend leuke aanwinst’ voor Twomorrow, zegt Van Drenth. ‘Niet in de eerste plaats om haar achtergrond, maar om wie ze is: een hele spontane dame. Dat ze haar achtergrond in sommige begeleidingstrajecten ook inzet als ervaringsdeskundige, heeft voor onze cliënten overigens wél duidelijk meerwaarde. Zij zitten tegenover iemand die hen laat zien: zo kan het worden.’
Tekst: Berber Bijma
Foto: Lisa (door Sterk door Werk)
Lees hier meer over het thema ‘werken met een psychische kwetsbaarheid’ »
