Lees hier meer over het thema ‘werken met een psychische kwetsbaarheid’ »
In de Haarlemse winkel Cosy van Tutti valt veel te zien: manchetknopen, strikjes, handschoenen, bretels, wandelstokken, curiosa en heel veel hoeden in allerlei soorten en maten. Eigenares Monique van de Nouwland begint de winkel in 2012 en is inmiddels een gevestigde naam in hoeden minnend Nederland. “Ik ben opgegroeid met hoeden, mijn vader en grootouders droegen ze. En als je dat van huis uit meekrijgt, dan ga je dat zelf ook doen.”
Monique is een hartelijke, no-nonsens vrouw, die de handen graag uit de mouwen steekt en oog heeft voor de mensen om haar heen. Twee jaar geleden komt een jongen samen met zijn moeder in de zaak. Hij bekijkt de winkel met grote belangstelling en vindt alles prachtig. Monique ziet hem genieten. Zijn moeder ziet het ook en realiseert zich dat deze winkel misschien een oplossing biedt voor haar probleem.
Werkervaring opdoen
Haar zoon Nigel van 20 zit na het behalen van zijn MBO-diploma Autoschadeherstel al een tijd thuis. Behalve een vakantiebaan in de zorg heeft hij geen enkele werkervaring. Hij zit de hele dag op de bank te gamen met zijn Playstation en doet verder niet veel. Ze vraagt Monique of haar zoon op vrijwillige basis werkervaring mag opdoen in de winkel. Monique hoeft niet lang na te denken: “Waarom niet, dacht ik. Ik kom oorspronkelijk uit het onderwijs en vind het leuk om iets over te dragen. Ik wilde het wel proberen. Het leek me een leuk joch.”
Zo komt Nigel bij Monique in de winkel en blijkt al gauw dat ze een goede klik hebben. Nigel is gek van hoeden, draagt ze ook, en in de winkel voelt hij zich helemaal thuis, ondanks het feit dat hij de hele dag tussen oudere dames vertoeft. Hij vertelt: “Ik heb een passie voor mode. Ik hou ervan om mezelf mooi klassiek te kleden. Monique en de andere dames zijn aardig en warm, spraakzaam ook.”
Een goede match
Nigel heeft een vorm van autisme. Dat betekent in zijn geval dat hij het soms moeilijk vindt om zich in te leven in andere mensen, graag op zichzelf is en dat hij wel vaart in een rustige omgeving. De oudere klanten lopen met hem weg, mede omdat hij er verzorgd uitziet, correct is en voldoende afstand bewaart. Ook Monique is blij met hem: “Hij heeft een fabuleus geheugen, weet waar alles ligt en wat de prijs is, net een lopende computer.”
Toch is er een aantal zaken waar ze als inclusief werkgever op moet letten: “Ik moet bedenken wat hij moet doen. Hij zal niet uit zichzelf gaan stofzuigen bijvoorbeeld, hij moet echt een taak krijgen. En als er meerdere taken tegelijk zijn, dan gaat het niet goed, dus dat moet ik als werkgever in de gaten houden.”
Tekst gaat door onder de foto
Duurzaam aan het werk
Inmiddels is Nigel twee jaar aan het werk bij Monique en staat hij voor twaalf uur, via payroll op de loonlijst. Hij kan balansen als de beste en helpt graag mee met etaleren. Soms is het nog moeilijk voor hem te accepteren dat wanneer een klant een andere smaak heeft dan hijzelf, zijn advies dan in de wind slaat. Maar ook dat gaat steeds beter. Hij heeft via een re-integratieproject zijn diploma Mode Adviseur gehaald en is van plan, na coronatijd, in een andere herenmodezaak nog meer ervaring op te doen. Nigels uiteindelijke doel is duurzaam en leuk werk: “Het maakt me blij om hier te werken. Het is een kans om mee te doen in de samenleving. Ik ben misschien minder goed op het sociale vlak, maar mijn kennis is prima. Ik wil leren en verder komen.”
Monique realiseert zich dat haar winkel een ideale werkplek is voor een jongen als Nigel. Bij een bedrijf als bijvoorbeeld de H&M zou dat heel anders zijn. Hij zou niet achter de producten kunnen staan en het zou te druk en te groot zijn. “Hij houdt van mijn klassieke producten en de begeleiding hier is een-op-een. Soms is het heel druk en ik ben behoorlijk chaotisch, maar Nigel is dan een stabiele factor, de rust zelve. We vullen elkaar aan. Dus het is van beide kanten een schot in de roos.”
Potentiele inclusieve werkgevers raadt Monique aan om hun huiswerk goed te doen. “Als eerste moet je erachter komen of iemand welwillend is. Nigel is gretig en wil graag alles weten over petten en hoeden. Dat is belangrijk. Je moet je realiseren dat je alles uit moet leggen, maar dat is bij iedere stagiair zo. Ik kom van origine uit het onderwijs, dus ik draag graag iets over, dat moet je wel leuk vinden.”
Tekst en fotografie: Paula Zimmerman
