Btac Solutions is een 13 jaar jong bedrijf dat geavanceerde bewakingscamera’s en evacuatiesystemen voor gebouwen en tunnels fabriceert. Btac bewijst dat inclusief werkgeven echt niet alleen voor ‘de grote jongens’ is weggelegd. Het grootste deel van de werknemers heeft – of beter gezegd hád – een afstand tot de arbeidsmarkt. Drie van hen hebben een psychische kwetsbaarheid. Ook al is het niet altijd makkelijk, Btac hoopt toch op meer plaatsingen. Bij zichzelf, maar ook bij andere werkgevers.
Eigenaar Willem Jonkman en operationeel manager Marcel Witmer zijn ervan overtuigd dat hun bedrijf een afspiegeling van de samenleving moet zijn. Sinds ze allebei vader zijn, is dat gevoel alleen maar sterker geworden. “Mijn zoons werken ook in mijn bedrijf”, vertelt Willem. “Gelukkig maar, want één van hen was anders misschien nergens aan de bak gekomen.”
Antenne
Werknemers met een psychische kwetsbaarheid vallen vaker uit dan hun collega’s. Willem en Marcel hebben een goede ‘antenne’ ontwikkeld; ze merken het gauw op wanneer het niet goed met iemand gaat. “Het werk dat hier wordt uitgevoerd, is vrij eenvoudig. Als er fouten worden gemaakt, is daar altijd een reden voor”, zegt Willem. “We zijn erg betrokken bij ze”, vult Marcel aan. “De jongeren die bij ons komen, hebben zelden een stabiele thuissituatie. Soms zijn ze liever bij ons dan thuis. Als we zien dat er iets aan de hand is, seinen we de begeleider in.”
Ouders
Marcel en Willem vinden het ook belangrijk dat er nauw contact is tussen hen en het thuisfront. Als één van de jongeren zich ziekmeldt, gaat er gelijk een telefoontje naar de ouders, ook als ze meerderjarig zijn. Niet alleen om te controleren of hij of zij wel echt ziek is, maar ook uit bezorgdheid. “Het gaat om jongeren met meervoudige problematiek. Ze wonen vaak niet zelfstandig, weten soms hun eigen adres niet eens”, vertelt Marcel. “Daarom is persoonlijke begeleiding zo belangrijk. Als we het hebben over een jobcoach, bedoelen we eigenlijk een coach die zich ook met de randzaken bezighoudt. Zitten ze niet tot diep in de nacht te gamen? Krijgen ze nog iets anders binnen dan chips en cola? Wij zijn zoals gezegd erg betrokken, maar ik ben niet hun vader die zegt wat ze moeten doen. Ook deze jongeren hebben recht op een collega, in plaats van iemand die ze steeds achter de broek aan zit.”
Begeleiding
Goede begeleiding is dus echt een must. Ze dachten dit via MEE & De Wering goed geregeld te hebben, maar van de een op andere dag moest hun vaste jobcoach stoppen. En dat is een groot probleem. “Wij werken graag met één externe jobcoach, het liefst iemand die niet winst gedreven is. We zijn een klein bedrijf, het is niet praktisch als we voor iedere persoon weer een nieuwe coach moeten regelen. We moeten nu opnieuw beginnen met zoeken. Ondertussen krijgen onze medewerkers niet de professionele ondersteuning die ze nodig hebben”, vertelt Willem.
Loslaten
Gelukkig hebben ze nog niet meegemaakt dat een werknemer uitviel. “Wel gaan jongeren zichzelf soms overschatten en willen dan bijvoorbeeld bij een installatiebedrijf werken”, vertelt Marcel. “Als ik vermoed dat die volgende stap te vroeg komt, geef ik dat eerlijk aan. Maar als ze het echt willen, moet je ze toch loslaten. Wel bied ik altijd aan dat de nieuwe werkgever contact met ons mag opnemen voor advies.”
Administratieve rompslomp
De werknemers bij Btac zijn niet de ‘manusjes-van-alles’. Ze hebben soms maar één talent nodig om een perfecte match met Btac te zijn; een fijne motoriek bijvoorbeeld. Marcel: “Eén van de jongens ziet feilloos als er op een printplaat een componentje scheef zit. Hij lijkt soms net een computer! Wel is het zo dat rond een uur of 3 de spanningsboog weg is. Daar krijgen we dan loonkostensubsidie voor.” Helaas maken ze vaak mee dat de loonwaardebepaling veel te laat komt. Het zijn met name dit soort ervaringen die hen motiveerden om aan de pilot Werkgeversfocus op psychische kwetsbaarheid mee te doen. “Onze werknemers komen uit verschillende gemeenten en de regelingen zijn overal weer anders. Ook het proces van ziekmelden voor de no-riskpolis is gedoe. We kaarten dit steeds aan, want als de regering met de Participatiewet wil dat werkgevers inclusiever worden, moet de overheid ook de puntjes op de i zetten en zorgen dat werkgevers niet zo ontzettend veel tijd en energie in bureaucratische regels en systemen hoeven te steken”, vult Willem aan.
Warm gevoel
Willem zou het mooi vinden als de staatssecretaris van SZW eens een kijkje komt nemen bij zijn bedrijf, zodat ze met eigen ogen kan zien waar hij tegenaan loopt en hoe zonde dat is. Hij zou graag meer jongeren met een psychische kwetsbaarheid aannemen, maar door ‘gedoe’ met publieke instanties is hij toch voorzichtiger geworden. “We zijn een sociaal bedrijf. Echt vanuit overtuiging, want de Participatiewet is voor ons geen verdienmodel. We willen dat andere bedrijven niet zo lang hoeven te pielen als wij dat hebben gedaan, anders krijgen ze drempelvrees. Wij gaan in ieder geval zeker door met waar we mee bezig zijn. Je ziet ze gewoon groeien, daar krijgen we een warm gevoel van!”
Dit verhaal is opgetekend tijdens de pilotfase van het project Werkgeversfocus op mensen met een psychische kwetsbaarheid
