Lees hier meer over het thema ‘werken met een psychische kwetsbaarheid’ »
Bij sociaal hoveniersbedrijf Rosa Novum in Veenendaal wordt ze soms lachend “Mama Nancy” genoemd en die rol lijkt haar op het lijf geschreven. Empathisch en helder communiceren, dat is Nancy van der Vin ten voeten uit. “Onze medewerkers hebben begrip nodig, maar ze hebben er niks aan als ik me te veel laat meeslepen, ik ben uiteindelijk geen therapeut.”
Vijfentwintig jaar lang werkt Nancy in interim-management en consultancy. “Wel altijd voor de overheid of in de zorg want met een vader bij de politie en een moeder in het onderwijs, werd een warm hart voor de publieke zaak er met de paplepel ingegoten.” Maar dan begint het te knagen, de wens ontstaat op een concretere manier bij te dragen aan een inclusievere wereld. In het hoveniersbedrijf van haar man, Koninklijke Ginkel, wordt al langer tot volle tevredenheid gewerkt met mensen met psychische kwetsbaarheid en een afstand tot de arbeidsmarkt.
Nancy onderzoekt of het mogelijk is werknemers die op dat moment in dienst zijn van sociale werkvoorziening IW4, zelf in dienst te nemen. Ze brengt alle overheidsregelingen in kaart en is overtuigd dat het gaat lukken. Iedereen is enthousiast en het sociaal bedrijf Rosa Novum wordt als nieuwe tak aan de Koninklijke Ginkelboom opgestart. Met Nancy aan de leiding natuurlijk.
Rosa Novum bestaat inmiddels tweeënhalf jaar en ondertussen werken er 41 mensen. “Het gaat goed”, vertelt Nancy. “Alle doelstellingen zijn behaald, maar een sociaal bedrijf heeft meer overhead en dus moeten we genoeg blijven omzetten en alle mogelijke subsidiepotjes benutten. Het is natuurlijk investeren voor de baten uit, maar we behalen rendement.”
Inclusief werkgeverschap: volgens Nancy is het allemaal niet zo moeilijk. “Het gaat om aandacht geven en de bereidheid een omgeving te creëren die bij iemand past. Dat is trouwens voor iedereen goed, niemand wil door een malletje heen getrokken worden. Wij investeren in mensen, je bent geen geval, maar gewoon een werknemer. We kennen onze werknemers en hun achtergrond goed, hebben contact met de familie, het UWV, de gemeente. Zo kunnen we adequaat handelen als er iets speelt. “
De hoveniersbranche is bij uitstek geschikt voor psychisch kwetsbare mensen. Er wordt structuur geboden, het werk is voorspelbaar en heeft een repetitief karakter. Gewerkt wordt er in ploegen, onder leiding van een assistent-voorman, eveneens iemand met afstand tot de arbeidsmarkt. Nancy: “We bieden werknemers een loopbaanpad en hebben twee doelen voor ogen: onze mensen zo breed mogelijk inzetbaar maken door ze alle werkprocessen te leren en ze, naar vermogen, zo zelfstandig mogelijk laten werken.”
Tekst gaat verder onder de foto
Nancy is enthousiast over het werk en de werknemers zijn dat ook. Iedereen heeft zijn eigen beperkingen en mogelijkheden. “De groepsdynamiek is enorm belangrijk. Soms lukt het niet bij de ene groep, maar wel bij een andere. Humor is belangrijk. De collega’s zeggen wel eens gekscherend: je hoeft niet gek te zijn om hier te werken, maar het helpt wel. Tegelijkertijd zijn we een gewoon bedrijf. Het werk moet in orde zijn en de klant tevreden. Sommige bedrijven denken wel eens dat ze goedkope arbeid kunnen inhuren op deze manier, maar dat is niet hoe het werkt. Wij werken met marktconforme prijzen en leveren ook marktconforme prestaties. We werken met een lager uurtarief maar gemiddeld doen we ook iets langer over het werk. En de kwaliteit is goed. De meeste bedrijven staan er gelukkig positief in. Zij zeggen: als ik mijn geld toch aan groenonderhoud besteed, dan besteed ik het liever bij jullie, want dan gebeurt er nog iets nuttigs mee. De baas gaat er geen Porsche van rijden, nee, de baas neemt er iemand voor aan die een arbeidsbeperking heeft en anders in de bijstand had gezeten.”
Corona heeft tot nu toe gelukkig weinig effect gehad op het bedrijf. “Ons ziekteverzuim is lager dan ooit. Buitenwerken is altijd fijn, maar op dit moment helemaal. We hebben aanpassingen gedaan zoals extra auto’s huren of mensen zelf naar de klus laten gaan. Zolang het voorspelbaar blijft voor de werknemers zien we weinig uitval. Verder houden we goed contact met de mensen die thuis werken. Iedere dag een telefoontje van je leidinggevende, zodat je gehoord en gezien blijft, dat is belangrijk. Ik weet niet of het corona gerelateerd is, maar ik zie dat er veel meer aanmeldingen zijn voor de groenopleidingen. Blijkbaar is het aantrekkelijk, buiten en groen.”
Nova Rosum werkt in de Food Valley regio. Nancy vertelt dat het contact met de ketenpartners in de regio prima is. “Het enige dat wel eens lastig is met psychisch kwetsbare medewerkers die bij ons re-integreren, is dat er geen professioneel kader is: hoe ga je bijvoorbeeld om met iemand die een psychose heeft gehad? Ik ben geen behandelaar, dus hoe doe je dat op een gezonde manier, wat kan ik zeggen en wat niet? Gelukkig is er tegenwoordig het zogenaamde IPS traject (Methode Individuele Plaatsing en Steun) waarbij de werkgever ook een contactpersoon heeft. Dat werkt al een stuk beter.”
Het inclusief werkgeverschap past Nancy als een handschoen. Ze raadt het dan ook iedereen aan: “Doen is het eerste woord dat in me opkomt. Het is niet zo moeilijk als vaak gedacht wordt. Financieel hoeft er geen enkele belemmering te zijn. Je moet het vooral doen omdat het leuk is, omdat je zinvol bezig wilt zijn met je bedrijf en dat belangrijk vindt. Begin klein, al neem je maar één iemand aan, dan doe je al iets nuttigs. Als je mensen leuk vindt, dan vind je dit ook leuk!“
Tekst en fotografie: Paula Zimmerman