‘Noaberschap’: zorg voor elkaar en de omgeving
Sallandse Wegenbouw verricht werkzaamheden in de wegenbouw, op het gebied van milieu en in het onderhoud van sportvelden. De onderneming heeft in totaal 130 mensen aan het werk, van wie 65 in dienst. 25% van de werknemers heeft een arbeidsbeperking, zit in de WIA of volgt een BBL-traject.
‘Noaberschap’ is een kernwoord bij deze onderneming; zorg hebben voor elkaar en voor de omgeving waarin je werkt en leeft. Dan is de link met inclusief ondernemen snel gelegd.
Johan Middelkamp, directeur: “We doen dit omdat we het zelf willen, niet voor een MVO-papiertje en niet voor de wetgever. Het zit in onze genen. We zijn apetrots als het lukt. Ook het personeel is er trots op als mensen slagen. Wel heb ik geleerd er goede sier mee te maken, omdat de klanten dat willen. Het levert nieuwe netwerken en is een acquisitiemiddel.”
Middelkamp benadrukt de noodzaak voor één systeem voor opdrachtgevers, bijvoorbeeld het PSO-systeem. “Van de administratieve kosten die nu gemaakt worden door regels en wetgeving kunnen veel mensen aan een echte baan geholpen worden.”
Geen draaideurmodellen
Sallandse Wegenbouw opereert vanuit een missie. ‘Noaberschap’ is volgens Middelkamp een perfecte vertaling van die missie. ‘Vanuit die basis spelen we in op de (veranderende) markt, zijn we maatschappelijk betrokken, dragen we zorg voor onze mensen, klanten en relaties en uiteraard voor onze gemeenschap. Wij vertalen duurzaamheid en maatschappelijk verantwoord ondernemen naar oplossingen die praktisch zijn, kwalitatief goed en daardoor daadwerkelijk worden uitgevoerd. We zijn PSO-gecertificeerd, op het hoogste niveau. Dat helpt ons om bij onze grootste opdrachtgever, gemeenten, op een duurzame manier te voldoen aan de sroi-eisen. We willen zo min mogelijk meedoen aan draaideurmodellen.’
Om te voorkomen dat bij elk traject weer iemand anders voor een paar maanden moet worden aangenomen, werkt Sallandse Wegenbouw onder andere samen met Stichting Infra-Werkt. Deze stichting neemt kandidaten met een afstand tot de arbeidsmarkt aan en biedt hen na een basistraining van acht weken (met behoud van uitkering) een leerwerkdienstverband voor de duur van maximaal twee jaar (conform de cao Bouwnijverheid). Gedurende deze periode worden de kandidaten gedetacheerd bij o.a. Sallandse Wegenbouw. Het bedrijf gaat hiermee een zorg- en inspanningsverplichting aan voor de inzet van de kandidaat.
Sallandse Wegenbouw is daarnaast een erkend leerbedrijf. BBL’ers van niveau 2 en 3 zetten ze in onder goede begeleiding van gecertificeerde leermeesters. Dit gaat via het SPG Infra vakopleidingen. BBL’ers zijn er vier dagen in de week en werken dan nauw samen met ervaren collega’s en gediplomeerde leermeesters. De onderneming is er trots op dat wel 8% van alle SPG-leerlingen aan het werk is bij Sallandse Wegenbouw.
Van goede wil
Sallandse Wegenbouw draagt zorg voor medewerkers met een beperking waardoor zij duurzaam aan het werk geholpen zijn. Men vermijdt zoveel mogelijk de ‘draaideurmodellen’ en kijkt juist naar de potentie van elk mens.
Sallandse Wegenbouw opent haar deuren voor mensen vanuit een uitkering of werkervaringstraject. Johan: “We kijken vooral naar het niveau, met of zonder diploma. Het gaat om het functioneren, daarin kunnen we goed begeleiden. Iedereen van goede wil is welkom, we hebben geduld. Iemand hoeft niet alles te kunnen en problemen lossen we samen wel op.
“Zo is ook 20 jaar geleden een jongen uit de directe omgeving via de werkverschaffing bij ons gekomen. Die betalen we nu het cao-loon. Commercieel is dit niet interessant, want je moet er iemand extra naast zetten en dat kan niet zomaar iedereen zijn. Maar deze jongen hoort bij ons. Wel belachelijk dat zo iemand niet meetelt. Bedrijven worden zo gestraft voor hun sociale inzet.
Een mooi voorbeeld van instroming vanuit een uitkering is Sarah, zij is als communicatieadviseur ingezet op een project als aanspreekpunt voor verschillende partijen en het beheer van de social media. Ook ouderen kunnen instromen. Van onze medewerkers werkt 60 tot 70% al langer dan 12½ jaar bij ons.
Voor mensen uit de WIA (deels arbeidsongeschikten) passen we, indien mogelijk, de werkzaamheden aan. Bij UWV vragen we een aanvullende uitkering (loonsuppletie) aan en indien nodig maken we gebruik van de no-riskpolis van UWV. Ook vanuit deze groep stromen mensen door naar vast werk. Zoals de rechterhand van de chef werkplaats, die verricht reparatie-, timmer- en opruimwerkzaamheden.”
Het gaat niet altijd goed. Dan adviseert men de medewerker om een andere werkgever te zoeken en bieden aan daarbij te helpen. Dat gebeurde onder andere met een jongen met een hersenaandoening, die bij de afdeling marketing werkervaring opgedaan heeft (uitbreiden werkuren van 0 naar 4), maar het werk met de vele prikkels paste niet bij hem. Hij is nu hovenier geworden. Dat is rustiger werk en het gaat goed.
Soms hebben mensen meer in hun mars dan Sallandse Wegenbouw kan bieden. Een student met de opleiding rechten, die eerst niet in de advocatuur aan de bak kon, maakte notulen en verzorgde de social media. Toen bleek dat hij meer kon heeft hij voor Sallandse een rechtszaak behandeld en is daarna doorgestroomd naar de gemeente Zwolle.”
Gepubliceerd 2016
