Raymond Puts is sinds januari 2020 de nieuwe algemeen directeur van AWVN. Op zijn werkkamer op de zestiende verdieping van de Malietoren in Den Haag beantwoordt hij tien prangende vragen.
Raymond Puts in het kort
Geboren 1967 in Waalre
Lengte 1.96 m.
Woonplaats Hilversum
Burgerlijke staat getrouwd, 1 zoon
Opleiding bedrijfskunde
Eerste baan bezorger van wasmachines, koelkasten etc.
Vorige baan bestuursvoorzitter van uitzendorganisatie USG People
Waarom AWVN?
Ik wilde in mijn nieuwe baan twee dingen combineren: actief blijven in een dienstverlenende organisatie én dit doen in het hart van de arbeidsmarkt. Die combinatie vind ik bij AWVN. Hier werk je niet alleen samen en voor ondernemend Nederland, maar je betrekt daar ook politiek en vakbonden bij.
Wat is het grootste verschil met uw vorige werkplek?
Den Haag is voor mij in ieder geval een uur langer rijden, maar het uitzicht is een stuk mooier dan vanuit mijn kantoor in Almere.
Verder is het grootste verschil dat AWVN geen commercieel bedrijf is, maar een vereniging. Die bestaat bij de gratie van haar leden. Bij een beursgenoteerd bedrijf werk je voor je aandeelhouders, hier doe je alles ten behoeve van je leden. Dat geeft een andere dynamiek. Leden komen hier bijvoorbeeld vaak over de vloer. De relatie tussen een vereniging en leden is hechter dan die tussen een bedrijf en klanten.
En de belangenafweging in deze rol is echt anders, omdat je in een speelveld met vakbonden en politiek opereert. Ik moet me hier genuanceerder uitspreken dan in mijn vorige baan, omdat ik ook uit naam van de leden spreek.
U komt uit de uitzendbranche. Hoe kijkt u aan tegen de flexibiliteit op de arbeidsmarkt?
Flexibiliteit is een absolute noodzaak én de medesuccesfactor voor economische groei. Het gaat mij te ver om te spreken van doorgeschoten flexibiliteit. We willen allemaal op zondag naar de supermarkt, een pizza laten bezorgen en zo goedkoop mogelijk vliegen. Die verworvenheden zullen we niet snel opgeven. Daarvoor heb je flexibiliteit op de arbeidsmarkt nodig.
Je raakt aan de grenzen van die flexibiliteit met oneigenlijke zzp-constructies bij bedrijven, die alleen lagere kosten voor ogen hebben. Daar zie je bijvoorbeeld ook vaak dat mensen geen volwaardig inkomen kunnen realiseren. Om die uitwassen tegen te gaan, is goede regulering van belang.
Wat wordt uw grootste uitdaging bij AWVN?
Ervoor zorgen dat we de uitdagingen op de arbeidsmarkt het hoofd bieden. Kijk bijvoorbeeld naar het aantal vacatures door de arbeidsmarktkrapte versus 1 miljoen mensen die maar niet aan werk komen. Daar zit een enorme kloof tussen. En de eisen aan banen van de toekomst zullen alleen maar wijzigen, terwijl we nu al te weinig potentieel zien. Daar moeten we een oplossing voor vinden en daar hebben we vakbonden en politiek hard bij nodig.
Wat zou u nooit veranderen aan AWVN?
De netwerkbijeenkomsten. Ondanks dat steeds meer informatie wordt gedeeld via digitale bronnen, is het cruciaal dat wij die informatie ook op maat aan onze leden overbrengen. AWVN wil gids zijn bij de ontwikkelingen die op werkgevers af komen. Die rol kunnen we heel goed op die plek vervullen, in contact met leden.
Wie is uw grote voorbeeld?
Dat heb ik niet. Ik spreek veel mensen; die gesprekken zetten me soms aan het denken of geven me nieuwe inzichten. Zo heb ik eerder vele, kleinere voorbeelden.
Wat is de ideale werknemer?
In de basis moet die in staat zijn om te doen wat zijn functie van hem vraagt. Als dat zo is, kan hij ook de regie over zijn functie voeren, zelf bepalen waar hij naartoe gaat. Daarvoor wil je niet afhankelijk zijn van anderen. Maar net zo belangrijk vind ik plezier in en passie voor je werk hebben. Als je alleen iets heel goed kunt zonder dat je er energie van krijgt, mist het werk voor mij een dimensie. Je wilt binnen een organisatie ook een gezamenlijke droom realiseren.
Hoe ontspant u na een dag werken?
Dat begint al in de auto. Ik moet een uur terugrijden, dat helpt al om af te schakelen. Thuis ga ik door de achterdeur naar binnen en dan neem ik een halfuurtje de tijd om alleen te eten. Verder loop ik graag twee of drie keer per week hard. Vooral nu het ’s avonds donker is, vind ik dat lekker, liefst met muziek op. Dat is echt even mijn moment.
Hoe balanceert u tussen werk en privé?
(zucht) Niet goed genoeg. Maar mijn vrouw en ik hebben goede afspraken gemaakt; elke zondagavond bespreken we met elkaar de weekagenda. Ze weet bijvoorbeeld dat ik drie of vier dagen per week niet thuis eet. Maar mijn zoontje vindt het niet leuk om mij weinig te zien, soms maar een halfuur per dag. Dat wringt wel eens. In het weekend probeer ik die tijd weer in te halen.
Wat is uw advies voor beginners in het HR-vak?
Sluit de vernieuwing niet uit. Het toepassen van nieuwe mogelijkheden gaat bij HR relatief langzaam. Neem bijvoorbeeld het werven en selecteren van nieuwe medewerkers. Dat gaat vaak heel traditioneel: een vacature uitzetten, cv’s beoordelen en kandidaten uitnodigen voor een gesprek. Terwijl er al veel meer mogelijk is. Ik zou jonge HR-professionals willen stimuleren om creatief na te denken. De nieuwe generatie vraagt om andere mogelijkheden. HR is geen voorloper op het gebied van vernieuwing, maar zou dat in mijn ogen wel moeten zijn.
Meer vragen? Laat het mij weten
