Een van de opdrachten die Els van der Plas, algemeen directeur van Nationale Opera en Ballet, meekreeg bij haar aanstelling in 2013, was verjonging en het vergroten van de diversiteit. Naar haar eigen zeggen een grotere opgave dan de fusie tussen de Nederlandse Opera, Het Nationale Ballet en Het Muziektheater Amsterdam die zij moest begeleiden.
Van der Plas: “We zijn met onze kunstvormen de hort op gegaan naar scholen in de stad, ook veel zwarte scholen. Maar als je zelf niet jong bent, vindt een jong publiek jou helemaal niet zo leuk om naar te komen kijken. Bij ballet is dat niet zo’n probleem, dansers beginnen jong en stoppen als ze 38 zijn. Maar neem ons vaste koor, die vijftig mannen en vrouwen zijn met elkaar oud geworden. Ze willen niet meer weg, want zitten aan de top. We hebben ervoor gekozen bij verloop koorleden niet meer te vervangen, maar te investeren in jonge stemmen, freelancers.”
Ook de vaste staf moest verjongen. Het probleem daarbij was volgens Van der Plas dat ‘de relatief oude organisatie’ dat zelf niet goed aankon. “De veranderingen gingen voor de jonge mensen die we aannamen veel te langzaam. Ik moest hun vertrouwen zien te winnen, ze ervan overtuigen dat het op de lange termijn wel gaat lukken en dat we dat met hen willen bereiken.”
Diversiteit
De huidige uitdaging is om op de vier p’s – personeel, publiek, programmering en partners – meer diversiteit te bewerkstelligen. Zodat de organisatie in al haar facetten een weerspiegeling is van de maatschappij en ook ‘medelanders’ als Marokkanen, Turken, Antillianen en Surinamers bereikt.
Van der Plas: “In ons eigen personeelsbeleid kijken we welke vacatures we snel kunnen invullen met mensen met een diverse achtergrond. We werken samen met de bekende streetdancegroep ISH in de productie GRIMM en denken daarmee een gekleurd publiek te trekken. En we gaan een zwarte opera opvoeren, met een zwarte cast en zwarte muziek.”
Praktijkvoorbeeld inclusief/De organisatie van de toekomst • Tekst: Marloes Hooimeijer, beeld: Pixabay • oktober/november 2017
