Persbericht
De FNV, de grootste vakbond van het land, verraste met een wensenpakket dat er niet om liegt. Belangrijkste wensen: 100 euro per maand voor iedere werknemer erbij en invoering van automatische prijscompensatie. Verder: verhoging van het minimumloon naar 14 euro per uur, meer vaste contracten, minder werkdruk. Kwalitatieve onderwerpen als opleiden en ontwikkelen van werknemers krijgen van de vakbond geen aandacht.
De FNV brengt ieder jaar op de dag vóór Prinsjesdag zijn arbeidsvoorwaardennota uit met daarin de inzet voor de arbeidsvoorwaardenonderhandelingen van het komende jaar.
Volgens AWVN klinkt het wensenpakket van de vakbond sympathiek, maar is het onrealistisch. De loonwensen bij elkaar opgeteld, betekenen een loonsverhoging van 5,5 procent als je bedrijf bestaat uit werknemers met een modaal inkomen, en zelfs 8% als je bedrijf uit werknemers op WML-niveau bestaat. Daar komen dan nog de kosten van een hoger WML bovenop. Zo’n wens is historisch gezien buitengewoon.
AWVN roept de vakbond op om vooral maatwerk per bedrijf of bedrijfstak te leveren, want dat doet recht aan de situatie waarin bedrijf en medewerkers verkeren. ‘Dat het goed gaat met de economie als geheel wil niet zeggen dat in getroffen bedrijfstakken als de horeca en de evenementensector de problemen al weer over zijn. De coronacrisis kan nog een lange nasleep krijgen.’
De gewenste verhoging van 100 euro per maand betekent voor werkgevers een kostenverhoging van mogelijk een veelvoud van dat bedrag (werkgeverslasten, pensioenlasten). Verhoudingsgewijs krijgen bedrijven die veel laagopgeleiden aan het werk hebben, bijvoorbeeld de schoonmaak en de horeca, hiermee te maken. Dat kan gevolgen hebben voor werkgelegenheid en werkdruk, terwijl juist veel van wat de FNV de ‘onmisbaren’ noemt in die bedrijven werken.
De automatische prijscompensatie was in de jaren zeventig een veelgebruikt middel om de lonen te verhogen. In de loop van de tijd is dit middel juist afgeschaft vanwege de grote nadelen, waaronder het ontstaan van een loon-prijsspiraal. Sowieso houdt het woord ‘automatisch’ in dat er niet verder over wordt nagedacht. Een automatische kostenverhoging is voor bedrijven in nood wel het laatste waarop zij zitten te wachten. Verder is inflatie, want daar gaat het over bij automatische prijscompensatie, geen graadmeter voor bedrijven in de cao-onderhandelingen.
AWVN vindt het opvallend dat in het pakket van de FNV constructieve gedachten over opleiden en ontwikkelen van werknemers vrijwel ontbreken, terwijl juist de toekomstige arbeidsmarkt andere eisen aan werkenden zal stellen. Ook vindt AWVN het vreemd dat er geen aandacht wordt besteed aan de huidige arbeidsmarktkrapte, terwijl dat óók voor werkenden zeer relevant is.
Tijdens ons jaarcongres Andere koek! bespraken we andere oplossingen voor de arbeidsmarktkrapte. Bekijk de aftermovie van Andere koek!
