Nieuwsbericht
Het kabinet roept een tijdelijke ondersteuningsregeling in het leven voor het re-integreren van zorgmedewerkers die kampen met post-covidklachten (‘long covid’).
Het kabinet komt met een tijdelijke subsidieregeling voor zorgwerkgevers om werknemers die twee jaar na hun besmetting met corona nog steeds klachten hebben, langer in dienst te houden. Hiermee worden werkgevers gestimuleerd om de re-integratie van deze werknemers ook na 104 weken arbeidsongeschiktheid voort te zetten. Doel is deze werknemers verder te laten re-integreren, zodat zij in de zorg kunnen blijven werken. Dat schrijft minister Helder voor Langdurige Zorg en Sport in een brief aan de Tweede Kamer.
Het kabinet wil zorgmedewerkers die in de beginfase van de pandemie door corona langdurig ziek zijn geworden, voor de zorg behouden. Zorgmedewerkers hebben in deze fase de grootste risico’s gelopen in direct contact met besmette mensen. Er was in die fase nog weinig kennis beschikbaar over het coronavirus en de verspreiding ervan, en hoe zorgmedewerkers zo goed mogelijk tegen besmetting met het coronavirus te beschermen.
Verder konden zorgmedewerkers vaak geen anderhalve meter afstand houden. Daarnaast is, door de algehele druk op de zorg en vanwege de algemene coronamaatregelen, aannemelijk dat werkgevers en werknemers in de zorg minder werk hebben kunnen maken van de re-integratie. Daarom biedt het kabinet nu tijdelijke ondersteuning aan zorgwerkgevers waarmee zij hun langdurig zieke zorgmedewerkers nog minimaal zes maanden langer in dienst houden, zodat beide partijen verder kunnen werken aan herstel en re-integratie.
Hoe werkt de tijdelijke ondersteuning re-integratie zorgmedewerkers?
De tijdelijke ondersteuning sluit aan bij het bestaande stelsel van arbeidsongeschiktheid en re-integratie. Werkgever en werknemer kunnen samen een aanvraag doen bij het UWV voor vrijwillige verlenging van de loondoorbetalingsperiode van 104 weken om zo de werknemer ook na het tweede ziektejaar te kunnen blijven re-integreren bij de werkgever. De werknemer wordt dan nog niet gekeurd voor de WIA.
Op hoofdlijnen gaat de regeling er als volgt uit zien.
• Werkgever en werknemer maken afspraken over ieders inzet ten behoeve van het herstel en de re-integratie en doen samen een aanvraag bij UWV voor vrijwillige verlenging van de loondoorbetalingsperiode.
• Het ministerie van VWS biedt werkgevers op aanvraag een gedeeltelijke dekking voor de kosten die gemoeid zijn met het herstel en re-integratie in de vorm van een subsidie. Het betreft hier een bedrag van gemiddeld € 6.600 per werknemer. Dit is gebaseerd op de gemiddelde loonkosten die gemoeid zijn met de loondoorbetaling in het tweede ziektejaar voor een verpleegkundige of verzorgende, gecorrigeerd voor de deeltijdfactor.
• Voorwaarde hierbij is dat de zorgwerkgever in samenspraak met de zorgmedewerker na het tweede ziektejaar het dienstverband continueert en voorziet in loondoorbetaling van minimaal zes maanden na het tweede ziektejaar. Het loon ligt in deze periode minimaal op het niveau van het tweede ziektejaar.
• UWV toetst na afloop van de periode van vrijwillige loondoorbetaling de re-integratie-inspanningen op de reguliere wijze.
Nadere uitwerking tijdelijke ondersteuning re-integratie zorgmedewerkers
De minister laat de subsidieregeling om werkgevers op aanvraag de tijdelijke ondersteuning te kunnen bieden nader uitwerken – denk hierbij bijvoorbeeld aan de precieze voorwaarden en hoe de subsidie betaalbaar wordt gesteld.
Het is te hopen dat dan ook aandacht wordt besteed aan de mogelijke gevolgen van de verlenging van de loonbetalingsperiode. Zo moet aan werkgever en werknemer duidelijk worden aangegeven hoe het na de verlenging gaat met de WIA-keuring en met een eventuele loonsanctie. Voorts is van belang of een verhoging van de transitievergoeding (omdat de werknemer langer in dienst blijft) ook wordt gecompenseerd.
