Een andere strategie zou kunnen zijn dat het personeel dát er is, meer uren werkt. Het CBS heeft onlangs berekend hoeveel voltijdbanen het zou opleveren met alle uren die mensen meer zouden willen werken. Het gaat dan om zowel werkzoekenden als deeltijders. Dat levert 732.000 voltijdsbanen op(!).
Deze blog wordt verzorgd door de arbeidstijdmanagementspecialisten van AWVN – Peter Hagesteijn en Sako Hoekstra.
Een voorbeeld uit de praktijk: op een afdeling in een algemeen ziekenhuis werken veertig verpleegkundigen waarvan een groot deel met een deeltijdcontract van circa 20-24 uur per week. Als iedereen 10% meer zou werken (dat is ongeveer een dag per maand extra) staat dat gelijk aan twee voltijdsbanen en is de bezettingsproblematiek gelijk een stuk kleiner of opgelost. Dat scheelt wervingskosten, inwerkperiodes en niet in de laatste plaats steeds wisselende nieuwe gezichten voor het team en de patiënt. Meer uren werken wordt daarmee een investering in kwaliteit en vermoedelijk klanttevredenheid.
Planning
Meer werken vraagt om planning met het thuisfront. Mensen werken immers niet voor niets in deeltijd. Door mensen meer zeggenschap te geven over hun eigen werktijden, zouden ze wellicht meer uren kunnen werken dan ze nu doen. Dat kan door zelfroosteren, maar kan ook door werknemers (meer) te ondersteunen in de combinatie van arbeid en zorg. Te denken valt aan zorgverlof, kinderopvang of flexibele werktijden. Het mes snijdt dan aan twee kanten: hogere productiviteit voor de werkgever en meer flexibiliteit voor de werknemer.
En voor een lastig te werven TD’er? Denk eens aan de werktijden die je aanbiedt. Een drieploegendienst met weekendconsignatie? Daar tekent niet iedereen voor. Sommige mensen willen juist minder uren werken dan ze nu doen. Daaraan tegemoet komen maakt je een aantrekkelijk werkgever.