Nieuwsbericht
Het ‘Besluit oproepovereenkomsten’ wordt aangepast. Ook bij consignatie of aanwezigheidsdiensten die niet per uur worden vergoed (maar bijvoorbeeld per etmaal of dienst), is er geen sprake van een oproepovereenkomst.
De Wet arbeidsmarkt in balans (Wab) kent een streng regime voor oproepovereenkomsten. Er gelden regels voor het niet tijdig oproepen of het niet tijdig wijzigen van een oproep, de werkgever moet na 12 maanden een aanbod doen voor een vast aantal uren, en de hoge WW-premie is per definitie van toepassing.
In het ‘Besluit oproepovereenkomsten’ is geregeld wanneer bepaalde arbeidsovereenkomsten niet worden beschouwd als een oproepovereenkomst. Dat is als er bij arbeidsovereenkomsten voor een vast aantal uren sprake is van bereikbaarheidsdiensten (in de zorg) of van consignatiediensten die worden vergoed geld of in vrije tijd. Hieraan was als voorwaarde toegevoegd dat er sprake moet zijn van een vergoeding (in geld) of compensatie (in vrije tijd) per uur.
Voor deze formulering was gekozen om te voorkomen dat werknemers structureel te veel consignatie opgelegd krijgen in verhouding tot de omvang van de arbeidsovereenkomst. Bij een vergoeding voor consignatie per uur telt namelijk ieder uur waarvoor de werknemer geconsigneerd is, als een verloond uur. En als in een kalenderjaar meer dan 30% uren worden verloond dan is overeengekomen, dan wordt voor een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd (waarvoor de lage WW-premie geldt) met terugwerkende kracht alsnog de hoge WW-premie van toepassing.
Voor de formulering is met name gekeken naar de zorgsector. In de zorg worden bereikbaarheidsdiensten vergoed of gecompenseerd per uur, maar in veel sectoren buiten de zorg wordt de consignatie niet vergoed of gecompenseerd per uur, maar per etmaal of per dienst. Door de voorwaarde dat consignatie per uur vergoed of gecompenseerd moet worden, zouden alle arbeidsovereenkomsten waar consignatie niet per uur vergoed of gecompenseerd wordt, automatisch oproepovereenkomsten zijn. Met als belangrijkste gevolg dat per definitie de hoge WW-premie van toepassing zou zijn, ook bijvoorbeeld bij de voltijdsarbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Dit zou dan alleen kunnen worden voorkomen door de consignatieregelingen waarbij niet per uur vergoed of gecompenseerd wordt, op dit punt aan te passen.
Omdat consignatieregelingen vaak in cao’s zijn opgenomen, zouden lopende cao’s moeten worden opengebroken. Dit zou alleen al wegens tijdsgebrek, het ‘Besluit oproepovereenkomsten’ is in juni vastgesteld, nooit lukken. Wij hebben dit probleem daarom aangekaart bij het ministerie van SZW, en na overleg met sociale partners in de Stichting van de Arbeid heeft de minister besloten het Besluit aan te passen, zo heeft hij de Tweede Kamer per brief op 18 oktober 2019 meegedeeld. Bereikbaarheids- en consignatiediensten moeten wel een vergoeding kennen, maar dat hoeft niet per uur te zijn.
Het conceptbesluit dat dit regelt, wordt zo spoedig mogelijk ter advisering aan de Raad van State voorgelegd. Bedoeling is dat het gewijzigde Besluit gelijk met de Wab in werking treedt. Gevolg van de wijziging is dat een arbeidsovereenkomst voor een vast aantal uren waarbij er sprake is van bereikbaarheids- of consignatiediensten géén oproepovereenkomst is, mits er voor de diensten sprake is van een vergoeding in tijd of in geld. Dit hoeft geen vergoeding per uur te zijn.
Wel blijft het zo, dat als er sprake is van een vergoeding per uur in geld, dit telt als een verloond uur. De uren tellen dan nog steeds mee voor de vraag of aan het eind van het kalenderjaar de overeengekomen uren met meer dan 30% zijn overschreden.
